Down Under

Hee,

het is alweer enige tijd geleden dat ik mijn laatste reisverslag heb geschreven. Dus ik moet weer even terug gaan zo'n drie maanden geleden toen ik geland was in Melbourne.

Ik had echt hele goede verhalen over Australie gehoord en echt mindere. Dus het was voor mij even afwachten hoe het mij zou gaan bevallen. Ergens leek ik toch wel wat weerstand te voelen...?!

Mijn plan was om in Australie 6 maanden wat te reizen maar vooral te werken en te sparen om met het gespaarde geld verder te kunnen reizen.

In Melbourne aangekomen moest ik eerst weer even wennen aan de kou. Ik pak de bus richting de stad en het valt me op dat het allemaal heel erg Amerikaans uitziet. Ik heb echt totaal geen gevoel alsof ik in Australie ben. Ik ga opzoek naar mijn hostel en check in. Iedereen doet een soort van super amicaal, wat dan  nogal vervelend overkomt als je een lange reis achter de rug hebt, maar goed ik zal er aan moeten wennen.

De eerste dagen verken ik de stad, Melbourne heeft wel wat weg van Rotterdam en het schijnt de meest Europese stad te zijn. Je ziet vooral grote brede straten die allemaal haaks op elkaar staan. De prijzen liggen hier echt vele malen hoger dan in Indonesie en ondanks dat ik hier natuurlijk van op de hoogte was, ben ik er toch wel van geschrokken. Verder wordt je echt door iedereen aangesproken ( bijvoorbeeld bij de kassa als je een flesje water koopt )met ' How are you doing today' de eerste keer hier nogal serieus op ingegaan maar het schijnt gewoon een manier van groeten te zijn. 

Het weer in Melbourne viel erg tegen voor de tijd van het jaar, ik hoopte op heerlijke lente temperaturen, maar het was erg regenachting en fris. Ondertussen was ik druk bezig om een bank te zoeken, een tax file no. aan te vragen en mijn cv te vertalen naar het engels.

Na een week had ik mijn tax file no. binnen en ben ik begonnen met solliciteren naar werk in de bediening. Ik was inmiddels alweer verhuisd naar een hostel in het noordoosten van het centrum dichtbij Carlton, een Italiaanse wijk met veel koffiehuisjes en restaurantjes. In het begin natuurlijk nogal selectief in het zoeken en gaf ik alleen mijn cv bij de leuke tentjes af. Verder speurde ik 'gumtree' af een internetsite waar regelmatig vacatures op te vinden zijn, maar tevergeefs. Na een week zoeken en inmiddels al wat minder selectief te zijn, begon ik ook maar naar een functie als keukenhulp te solliciteren. Het geld vliegt de deur uit en ik begin me langzaam wat zorgen te maken.

De derde week ben ik weer verhuisd, ditmaal richting St Kilda een suburb van Melbourne aan de kust. Het schijnt hier in de zomer althans lekker druk te zijn, dus  ze zullen vast wel opzoek zijn naar nieuwe medewerkers. Overal wordt me verteld dat ze al genoeg mensen hebben, of nog even wachten met het aannemen van nieuw personeel. Als er een vacture vrij is sta je ook echt in de rij om je cv af te geven. Ondertussen geniet ik ook wel van een heerlijke stranddag tussendoor als het weer tenminste een beetje goed is. Verder vindt the Melbourne Spring Races Carnaval plaats. Dit betekend dat iedereen zijn netste outfit aantrekt, er flink gegokt wordt om vervolgens je helemaal naar de klote te zuipen in de avond. Echt geweldig om Australiers te zien, die heel goed hun eigen grenzen kennen. 

Verder ben ik inmiddels weer 2 hostels verder, eerst sliep ik in het st Kilda beachhouse, daarna Base om vervolgens te eindigen in Habitat. Dit hostel was wat duurder, maar hier komen dan ook iets redelijk volk op af. Ik blijf naar werk doorzoeken om uiteindelijk in Elwood te belanden hier vind ik eindelijk een baantje in de bediening partime, en even later een paar meter verder op een baantje als keukenhulp ook partime.

Dan zal je altijd zien dat zodra je moet werken het weer beter wordt en als je een dagje vrij hebt het weer regent. Mijn baas van Organic Wild cafe, waar ik als keukenhulp werk is echt onverstaanbaar. In het begin dacht ik nog dat het wel aan mij zou liggen, ik heb inderdaad wel moeite met het Australische accent, maar ook mijn collega's zeggen hem vaak niet te verstaan. Mijn andere baantje is bij Jimmy Jamz, een restaurantje met een Italiaanse keuken waar vooral hard gewerkt moet worden. 

Ik ben inmiddels ook aan het kijken  voor een flashare of een appartementje om een paar maanden te wonen. Slapen in een hostel is nogal prijzig maar vooral heel vermoeiend. In mijn kamer is een soort van 24uurs rotatie. Overdag ligt er altijd wel eentje te slapen en snachts komen altijd wel weer kamergenoten terug van hun werk. Ik heb zo'n twee weken lang iedere dag gekeken maar het zit me allemaal niet mee. Ik kan maar geen tijdelijk appartementje vinden. Ik kan maar niet mijn geluk vinden in Australie. 

Het baantje als keukenhulp bevalt me niet echt, maar nu begin ik me in Jimmy Jamz ook al te irriteren aan sommige gasten. Neem nou bijvoorbeeld het koffie bestellen, Australie is een land waar veel koffie wordt gedronken. Ze drinken niet gewoon een kopje koffie maar het liefst met zoveel mogelijk varitaties. Neem nou bijvoorbeeld een flat white. Dat is een cappuccino met evenveel melk maar iets minder schuim. Nu heb je ook nog eens drie verschillende maten: small, medium of large en verschillende melksoorten: magere melk, volle melk en soja melk. Dan kan die nog extra warm of extra sterk worden besteld of decaf. Iedere Australier gaat dan ook helemaal los om zijn perfecte koffie te bestellen. Ze bestellen ook nooit tegelijk, maar 1 voor 1. Dus zodra je terugkomt met je bestelling, wordt er weer wat nieuws besteld. Soms kon ik echt iemand wel de nek omdraaien. Ik ben dus maar opzoek gegaan naar ander werk en/of een andere stad. Ik moet immers wat geld sparen, om hiermee verder te reizen......

Ik begon nu toch serieus te kijken om Australie maar gedag te zeggen. Ik heb Jim (mijn neef) gecontact die in Bangkok woont en gevraagd wanneer het uitkomt om langs te komen. December zou prima kunnen aangezien er dan wat feesdagen zijn, waar hij vrij heeft en we dus vanalles samen kunnen doen. Begin december mijn ticket geboekt, en onslag genomen.

Omdat het goedkoper vliegen was vanaf Adelaide. Heb ik nog gekeken om hierheen een lift te krijgen, maar zoals gewoonlijk wordt er niet echt gereageerd op gumtree. Dus besloten om een twee daagse tour te boeken, langs de Great Ocean Road en the Grampians.

In mijn laatste week nog een kopje koffie met Annick gedronken die ook toevallig in Melbourne was. De twee daagse tour was opzich wel leuk om te doen, eindelijk ben ik eens uit Melbourne en zie ik wat van de rest van Australie. Mijn laaste avond slaap ik op t vliegveld, die naar wat ze mij vertelden gewoon open zou zijn. Hier kom ik Alwin tegen, hij heeft ook dezelfde vlucht smorgens vroeg. Om half 1 komt de bewaker ons mooi vertellen dat het vliegveld gaat sluiten, als echte backpackers slapen we dus een nachtje buiten op een bankje. De volgende ochtend bij het inchecken, bleek ik geen ticket het land uit te hebben. Ik mocht dus niet mee het vliegtuig op als ik geen ticket zou boeken. Jaa lekker dan zo wakker worden, ik dus snel door de douana waar ze wat computers zouden hebben, ondertussen leg ik mijn tablet naast de computer en ga snel wat geld wisselen 10 meter verder op. Inmiddels heel erg gestressed een ticket aan het zoeken, toen het me opviel dat me tablet er niet meer was. Nja geen tijd om die te zoeken, eerst maar die ticket boeken. Daarna ingechecked, en natuurlijk vragen ze me dan niet naar de ticket. Daarna nog een poging gedaan om via de beveiliging mijn tablet terug te krijgen maar tevergeefs. Australie verlaat ik met een bittere nasmaak. Eerlijk gezegd vond ik het vanaf het begin al niet mijn land, het is allemaal zo Amerikaans en daar ben ik een beetje allergisch voor, maar goed je moet het kans geven. En hoewel ik alleen maar een heel klein gedeelte heb gezien en andere  plekken vast veel mooier zijn, kan het me allemaal gestolen worden. Ik ga naar Thailand en dat is een heerlijk vooruitzicht!!! :)